Wspierajmy rozwój rolnictwa ekologicznego na Lubelszczyźnie

 

Intensywne rolnictwo nastawione na produkcję żywności, wspierane przez Wspólną Politykę Rolną Unii Europejskiej, doprowadziło do degradacji wielu terenów rolniczych.

Sposobem zapobiegania zagrożeniom, wynikającym z intensywnej produkcji i nadmiernemu stosowaniu chemii rolnej, jest wdrażanie na szeroką skalę rolnictwa ekologicznego.

 

warzywa

Metody ekologiczne w ekoprodukcji zaczęto stosować równocześnie w Polsce i w krajach EWG na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Przez wiele lat rolnictwo ekologiczne w Polsce rozwijało się tylko w oparciu o wysiłek grupy entuzjastów (więcej informacji o historii rolnictwa ekologicznego w Polsce znajduje się na stronie www.ekoland.org.pl ). Dopiero pod koniec lat 1990-tych polscy rolnicy uzyskali rekompensaty kosztów certyfikowania gospodarstw. W roku 2000 pojawiły się dotacje do upraw ekologicznych.

Obecnie rolnicy ekologiczni otrzymują wsparcie finansowe w ramach programów rolnośrodowiskowych. Potrzebna jest jednak stała promocja idei ekorolnictwa i system zachęt dla rolników do korzystania z istniejących możliwości finansowych i marketingowych.

Specyficzne cechy wytwarzania żywności ekologicznej:

- produkcja jest prowadzona według ściśle określonych zasad rolnictwa ekologicznego ujętych w konkretne przepisy prawne,

- proces produkcyjny jest obserwowany, kontrolowany i udokumentowany "od pola do stołu",

- odpowiedzialność za jakość ekożywności ponosi producent oraz jednostka certyfikująca i kontrolująca proces produkcji.

Rolnik ekologiczny stosuje właściwy płodozmian, czyli następstwo roślin uprawianych na danym polu. Takie działanie zapobiega zmęczeniu i wyjałowieniu gleby oraz sprzyja eliminacji czynników chorobotwórczych w glebie.

Rolnik ekologiczny dba o zachowanie zróżnicowanego krajobrazu wiejskiego przez stosowanie zadrzewień śródpolnych oraz pozostawianie na polach miedz czy małych stawów i strumyków. Dzięki temu powstają miejsca bytowania różnorodnych gatunków roślin, owadów, zwierząt łąkowych i ptaków sprzyjających rolnikowi w walce z naturalnymi szkodnikami.

Rolnik ekologiczny prowadzi hodowlę zwierząt gospodarskich z zachowaniem zasad dobrostanu tj. z wymaganiami tych zwierząt pod względem potrzeb bytowych, a więc dostępu światła i swobodnych wybiegów, wielkości stada i wyżywienia. W leczeniu zwierząt używa się głównie leków ziołowych i homeopatycznych .

Dzięki stosowaniu wymienionych zasad w ekologicznym rolnictwie wyprodukowana żywność ekologiczna charakteryzuje się wysoką jakością odżywczą i zdrowotną.

Ekożywność posiada wyższą zawartość węglowodanów, tłuszczów, witamin, soli mineralnych, błonnika, nienasyconych kwasów tłuszczowych. Zawiera wysokowartościowe białka oraz cechuje się brakiem zanieczyszczeń chemii rolnej i spożywczej, a także zanieczyszczeń GMO (modyfikowanych genetycznie).

 

Makarony

 

Produkty przetworzone zawierają minimum 95% rolniczych składników ekologicznych, a technologia przetwarzania dobrana jest tak, by zachować możliwie niezmienioną wartość odżywczą produktu.

W Polsce istnieje ogromny potencjał rozwoju ekorynku. Województwo lubelskie jest regionem szczególnie odpowiednim do produkcji ekologicznej na szeroką skalę. Ma ono wybitnie rolniczy charakter. Ponadto duża ilość lasów, parków krajobrazowych, rezerwatów przyrody oraz naturalnych akwenów wodnych w sąsiedztwie czystych ekologicznie pól sprawiają, że obszar Lubelszczyzny daje możliwości produkcji zdrowych, naturalnie nieskażonych produktów rolnych.

Rozwój rolnictwa ekologicznego spowoduje stworzenie nowych miejsc pracy oraz poprawę sytuacji materialnej rolników, gdyż:

  • ekorolnictwo jest bardziej pracochłonne, a produkty droższe niż w rolnictwie konwencjonalnym; wymaga większych nakładów pracy, ale gwarantuje większe przychody;

  • rozwój ekologicznego rolnictwa pociąga za sobą rozwój przetwórstwa i sieci sprzedaży produktów ekologicznych, a tym samym wzrost zatrudnienia; jednocześnie powstaje popyt na inne produkty ekologiczne (jak np. kosmetyki, środki czystości, odzież, meble) i usługi (ekoagroturystyka, ziołolecznictwo, medycyna naturalna);

  • perspektywy atrakcyjnego zatrudnienia na wsi stwarzają szanse zatrzymania w regionie wykształconej młodzieży;

  • podnosi się atrakcyjność turystyczna i biznesowa regionu;

  • otwierają się dla rolnictwa możliwości dodatkowego wykorzystania środków unijnych (dopłaty unijne dla ekorolników są znacznie podwyższone).

Pamiętajmy zatem, że kupując żywność ekologiczną z Lubelszczyzny dbamy o zdrowie swoje i swojej rodziny, a także popieramy rozwój Regionu w zakresie ekologii.

Autorki: Teresa Borzęcka, Barbara Szymoniuk